Gelme…
Ruhum ayaz,
Mevsim zemheri
Misralarim hüzün dolu
Küflenmis sözleri serdin yoluma
Pasli bir sessizlik sardi ruhumu
Kelamlarim yetim,
Masamda kirik kalem,
Duvarda asili siyah beyaz resim,
Mim ile sin arasinda kaldim
Sukut ettim sözün kiyilarinda
Anamin dilinden oku beni
Ömrümün kurak mevsiminde
Yüregime nisan alip
En ask yaramdan vurdun
Artik kabul olmayan bir duamsin
Sen dönmek istesen de
Artik seni karsilayacak kimse kalmadi
Iste o kadar iyi degilim
Yenilen bir eskiya gibiyim
Kizaran yüzümle gidiyorum
Bana da gitmenin en çok yakistigi
Karli daglara ugurluyorum kendimi
Ve
Ayni yolu beraber yürüdügümüzü
…sandigim insanlar
Kendi gidecegi yere kadar,
…bizimle eslik ettiler
Ve...
Yol vermez karli daglara birakip gittiler
Mehmet Ali ANSIN
(Ebu Muhammed)
